dialog berbahasa sunda

( Iqbal keur ngerjakeun tugas dina tabuh / istirahat )

Fiki                  : ’’Anjeun keur ngerjakeun naon Bal?”

Iqbal               :”Keur ngerjakeun tugas Basa Indonesia Fik, kamari abdi sibuk!”

Fiki                  :’’Sibuk ngerjakeun naon Bal?”

Iqbal               :”abdi sibuk latihan menanyi jeung ngabantu kadua orang tua”

Fiki                  :”coba abdi bade ngadangukeun anjeun nyanyi!”

(Lalu, Iqbal pun bernyanyi)

Iqbal               :”Oh, eunggeus nya Fik!, abdi bade ngerjakeun pagawean imah deui”

(Sonia jeung Farida pun datang)

Sonia             :”Bal, rasana kelas ieu katingal leuwih beresih jeung rapih nya!”

Iqbal               :”Iya Son! Soalna tadi isuk, kelas katingali bala pisan, lantaran ti eta kuring beresihkeun”

Farida            :”Waaah, Iqbal rajin pisan nya, teu kawas budak – budak nu sejen!”

Sonia              :”waaaaah, alus atuh tiasa ngajadi panutan pikeun jelma sejen”

(Ngadadak pun ngomong deui Fiki)

Fiki                  :”Bal, urang sholat Dhuha heula yuuk! Samemeh bel asup berbunyi”

Iqbal               :”Wokeh, lamun kitu!”

(Lalu, Iqbal jeung Fiki indit ka masigid)

Sonia              :”Far, leuwih hade urang ngaberesihkeun jeung ngarapikeun kelas deui, yuuk!”

Farida            :”Oke Son! Hayoh urang beresihkeun jeung ngarapikeun kelas ieu!”

(Farida jeung Sonia pun ngaberesihkeun kelas)

Sonia              :”Eunggeus beresih, Far!”

Farida            :”Iya eunggeus, tangtu guru bade bingah pikeun ngajarkeun di kelas  urang!”

Sonia              :”Iya nya, hayoh urang asup, guru eunggeus datang!”

Farida            :”Ayo deh, Son!”

>>>Tamat<<<